Jualan Lelongan juga merupakan salah satu pelawaan tawaran boleh di lakukan. Di mana, apabila ketukan tukul kayu di meja pelelong telah berlaku maka jualan lelongan tersebut telah pun dibuat kepada orang memberikan tawaran untuk membeli sesuatu barang.
Selain daripada itu, bagi membuat tawaran kepada pihak satu lagi, tawaran mesti jelas dan dikomunikasikan. Tawaran untuk sesuatu barang yang kabur dan tidak jelas, tidak membolehkan kewujudan untuk mengikat sesuatu kontrak. Tawaran yang telah dibuat hendaklah dikomunikaskian kepada pihak lain samada secara lisan, bertulis mahupun secara perbuatan.
Walau bagaimanapun, isu berkaitan pelawaan tawaran dan tawaran masih lagi mendapat perhatian daripada Mahkamah. Di mana setiap tahun isu-isu ini masih lagi menjadi persoalan dan dipertikaikan dalam kes-kes yang dikemukakan di Mahkamah. Visu Sinnadurai telah berpendapat dalam bukunya iaitu Contract of Law telah mengesyorkan satu pendekatan umum untuk memudahkan kita mengenali perbezaan antara tawaran dan pelawaan. Di mana beliau berpendapat bahawa konsep pengiklanan samada secara media elektronik mahupun media cetak adalah bukan merupakan sebuah kontrak yang dilakukan oleh dwipihak atau lebih dikenali sebagai bilateral. Beliau telah menyatakan bahawa pengiklanan adalah merupakan kontrak satu pihak iaitu lebih dikenali sebagai unilateral kontrak yang mana umumnya diputuskan sebagai tawaran.
Namun demikian, Wormser dalam "The True Conception of Unilateral Contracts" telah menyatakan bahawa dalam kedua-dua keadaan samada secara bilateral mahupun unilateral tawaran tetap wujud dan harus dinyatakan bahawa kedua-dua kontrak ini bukanla dibezakan atas tawaran tetapi atas dasar sama ada tawaran itu meminta janji sebagai penerimaan atau sesuatu perbuatan sebagai penerimaan.
Berdasarkan kepada kedua-dua penulis ini, saya lebih bersetuju kepada pendapat Wormser kerana hakikatnya pelawaan tawaran adalah lebih kepada tawaran yang dilakukan kepada orang mempelawa untuk tawaran meminta janji penerimaan. Contoh yang paling jelas yang dapat dilihat adalah seperti dalam kes Pharmaceutical Society of Great Britain lwn Boots Cash Chemist [1952]2 QB 795 di mana Lord Goddard telah memutuskan bahawa:-
".....pameran barang-barang adalah satu tawaran sahaja yang mempelawa orang
ramai mmebuat tawaran untuk membelinya. Mana-mana pelanggan yang
berminat membelinya akan membuat cadangan di meja pembayaran.
Maka di meja pembayaran itulah wujudnya cadangan yang boleh diterima
atau ditolak oleh juruwang".
Kes ini adalah mengenai Boots Cash Chemist yang merupakan sebuah kedai yang menjual ubat-ubatan yang mana ubat-ubatan ini dipamerkan dan mengamalkan konsep layan diri. Di mana, pelanggan yang datang ke kedai tersebut akan diberikan sebuah bakul dan pelanggan ini boleh memilih mana-mana ubat yang mereka kehendaki dengan memasukkan ke dalam bakul yang telah diberikan. Kemudian pelanggan akan membawa bakul tersebut ke kaunter pembayaran. Pharmaceutical Society of Great Britain pula adalah satu persatuan yang ditubuhkan bagi mewakili farmasi bagi memastikan bahawa ubat-ubatan yang dijual adalah tidak bertentangan dengan Akta Farmasi dan Racun 1933. Memandangkan Boots Cash Chemist (Southern) Ltd mengamalkan konsep layan diri, maka Persatuan tersebut telah mengambil tindakan ke atas Boots dengan menyatakan bahawa pameran ubat-ubatan adala hmerupakan satu tawaran untuk menjual di mana apabila pelanggan memasukkan ubat yang dipilih ke dalam bakul yang disediakan, maka ianya telah menigkat satu kontrak antara pelanggan dengan penjual dan tindakan ini adalah menyalahi disisi undang-undang di mana penjualan ubat-ubatan hendaklah mendapatkan pemantauan daripada ahli farmasi yang berdaftar dan berpengetahuan tentang ubat-ubatan. Persatuan tersebut turut menghujahkan bahawa tanpa mendapat pemantauan ubat-ubatan daripada ahli farmasi berdaftar sebelum pelanggan memasukkan ke dalam bakul yang disediakan, ternyata tindakan itu telah bertentangan dengan Akta Farmasi dan Racun 1933.
Apa yang jelas kes ini telah mengemukakan 2 isu yang utama. Pertama; samada terdapatnya penjualan yang muktamad telah berlaku? Kedua; adakah penjualan telah berlaku semasa pelanggan mengambil barang dari rak ubat-ubatan tersebut atau semasa ubat yang diambil tersebut di letakkan di kaunter pembayaran.
Setelah dilihat dan di kaji maka mahkamah telah menyatakan bahawa di sini tidak terdapat kontrak penjualan yang muktamad. Ubat-ubatan yang dipamerkan adalah bukan meruapakan satu tawaran tetapi hanya pelawaan tawaran sahaja. Tawaran adalah datang daripada pelanggan yang mengambil ubat tersebut dan apabila ubat tersebut diserahkan di kaunter pembayaran. Tawaran yang dibuat oleh pelanggan untuk membeli ubat tersebut boleh diterima atau ditolak oleh penjaga di kaunter pembayaran tersebut.
Keputusan yang di buat dalam kes ini turut digunakan dalam kes Fisher v. Bell [1961] 1 QB 394 di mana mahkamah telah memutuskan bahawa:-
"amatlah jelas jika dilihat kepada undang-undang kontrak yang biasa,
pameran barang-barang yang masih tertera harganya di
cermin-cermin kedai adalah semata-mata merupakan satu
pelawaan cadangan. Ia sama sekali tidak boleh diterima sebagai
satu cadangan untuk menjual yang mana penerimaannya
dikatakan mewujudkan kontrak".
Namun demikian, bagaimana pula dengan sistem e-perniagaan yang semakin menular dan mendapat tempat dalam masyarakat Malaysia hari ini. Adakah sistem e-perniagaan ini boleh dikatakan sebagai terdapatnya pelawaan tawaran dan tawaran telah berlaku. Adakah wujudnya sistem kontrak unilateral atau kontrak bilateral?. Perundangan perniagaan hari ini seharusnya meninjau permasalahn ini. Ini adalah kerana saya yakin dan percaya bahawa setiap transaksi perniagaan hari ini adalah lebih menggunakan konsep e-perniagaan. Sebagai contoh pembelian tiket kapal terbang secara online. Apabila pelanggan telah memilih destinasi dan waktu penerbangan yang sesuai dan transaksi pemindahan wang secara kredit di masukkan adakah telah terdapat tawaran yang telah dibuat oleh pelanggan kepada syarikat penerbangan tersebut bagi mendapatkan tawaran janji terhadap penerimaan. Adakah tawaran yang dibuat oleh syarikat penerbangan dengan pengiklanan merupaka pelawaan tawaran sahaja? Adakah persoalan ini akan terjawab dengan hanya melihat kepada kes-kes yang disebutkan tadi.
